Żaden z poetów nie odcisnął takiego piętna na zastępach nastoletnich adeptów poezji polskiej w taki sposób, w jaki zrobił to Tadeusz Różewicz.

Najogólniej rzecz biorąc: wszystkim wydawało się, że takie wiersze może pisać każdy. Po napisaniu paru podróbek do większości z nich docierała bolesna prawda – takie wiersze może pisać jednak tylko Różewicz. Ci nieliczni, którzy mimo wszystko nie przyjęli tego do wiadomości, do dziś snują się jak błędni partyzanci po zagajnikach naszej współczesnej liryki. Przez kilka dziesięcioleci był najmocniejszym poetą, jakiego mieliśmy. Ironia, poczucie humoru i bezwzględna krytyka rzeczywistości społecznej i politycznej autora „Kartoteki” były i będą fundamentem dla następców, a jego doświadczenie wojenne czymś, o czym nie można zapomnieć, kiedy chce się zrozumieć jego poezję, czy choćby tylko o niej myśli. A właśnie o niej myślimy.

Darek Foks

BOHDAN ZADURA - Poeta, prozaik, tłumacz i krytyk literacki. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Jako poeta debiutował w 1962 na łamach dwutygodnika „Kamena”. Wieloletni redaktor kwartalnika „Akcent”, od 2004 redaktor naczelny „Twórczości”. Współpracuje z „Literaturą na Świecie”, publikuje w większości polskich czasopism literackich i kulturalnych. Autor przekładów z angielskiego, węgierskiego, rosyjskiego i ukraińskiego (antologia „Wiersze zawsze są wolne”). Laureat Nagrody im. Stanisława Piętaka (1994) oraz Nagrody im. Józefa Czechowicza (2010). Wyróżniony tytułem Honorowego Obywatela Miasta Puławy (2010). Za tom „Nocne życie” uhonorowany  Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius (2011).