To świat bez języka. Świat, w którym jest wychowywanym po to, aby przestrzegać zasad. Nie wolno posiadać niczego poza tym, co najbardziej niezbędne. Wszyscy muszą mieć na sobie maski, jeśli udają się z dala od domu. Dorośli mężczyźni muszą chronić społeczność przed obcymi, którzy nie podporządkowują się zasadom. Wiara jest martwa. Nadzieja jest martwa. Radość jest martwa. Tylko jeden chłopiec (Davíð Laufdal Arnarsson) zaczyna kwestionować prawdziwość tego, czego został nauczony. Szuka przedmiotów z  dawnych lat, dzieli się ciepłem ze swoją młodszą Siostrą (Viktoría Rós Antonsdóttir) i ma odwagę zaprzyjaźnić się z obcym - Dziewczynką (Diljá Valsdóttir). Chłopiec wie, że to tylko kwestia czasu, kiedy zacznie być łowcą jak swój ojciec, szukający i zabijający ludzi spoza własnej społeczności. Musi zdecydować, czy chce przyjąć ten los, czy też wybrać własne przeznaczenie.