To prawdziwy człowiek-orkiestra. Komponuje muzykę teatralną i filmową, jest autorem piosenek, okazjonalnie śpiewa, a jako malarz wyspecjalizował się w technice żel-art, polegającej na użyciu żelu z długopisów i piór.

Już podczas studiów architektonicznych w Krakowie związał się ze znakomitymi artystami. W 1966 roku współtworzył kabaret „Anawa”, który potem stał się zespołem muzycznym z Markiem Grechutą jako wokalistą. W 1973 roku Grechutę zastąpił Andrzej Zaucha. Pawluśkiewicz skomponował wiele piosenek, które weszły do ich repertuaru, między innymi „Tango Anawa”, „Nie dokazuj” i „Dni, których nie znamy”. Do historii polskiego musicalu przeszła „Szalona lokomotywa” napisana wraz z Grechutą do tekstów Witkacego. Premierowy spektakl wyreżyserował w 1977 roku Krzysztof Jasiński dla krakowskiego Teatru STU.

Pawluśkiewicz jest bardzo wszechstronnym kompozytorem, który lubi próbować swoich sił w nowych formach. Oprócz wspomnianego musicalu, skomponował między innymi operę „Kur zapiał” (1984), oratoria „Nieszpory Ludźmierskie” (1992), „Weneckie opowieści o piekle i raju” (2008) i „Radość Miłosierdzia”, misteria „Droga, miłość, życie” (1999) i „Przez tę ziemię przeszedł Pan” oraz koncert fortepianowy „Liściany kolczyk” (2005). Utwory kompozytora grane są poza krajem w Kanadzie, Portugalii i USA.

Dzięki żywiołowemu, rytmicznemu stylowi Pawluśkiewicz znakomicie odnalazł się w świecie muzyki filmowej. Do dziś pozostaje jednym z najlepszych kompozytorów pracujących z polskimi filmowcami. Pierwsze ścieżki zaczął pisać w latach 70., potem współpracował z Feliksem Falkiem („Wodzirej”, „Szansa”, „Idol”, „Bohater roku), Agnieszką Holland („Gorączka”, „Kobieta samotna”), Krzysztofem Kieślowskim („Krótki dzień pracy”) i Kazimierzem Kutzem („Pułkownik Kwiatkowski” i „Zawrócony”),. W swoim imponującym dorobku Pawluśkiewicz ma także liczne kompozycje do spektakli telewizyjnych i filmów animowanych.

Szczególnym dziełem artysty pozostaje poemat symfoniczny „Harfy Papuszy” z 1993 roku, skomponowany do wierszy Bronisławy Wajs, zwanej Papuszą. Ta dużych rozmiarów forma wokalno-instrumentalna na głosy, chór i orkiestrę wykonywana była w języku Romów. Po latach utwór został wykorzystany jako muzyka do filmu „Papusza” Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauzego. Nuty Pawluśkiewicza czekały niemal 20 lat, żeby dostać godną oprawę wizualną, ale było warto. Pokazywany w tym roku na Dwóch Brzegach film Krauzów w sposób mistrzowski łączy muzykę z obrazem, oferując unikalny portret dawnej romskiej społeczności. W swojej „Lekcji kina” Jan Kanty Pawluśkiewicz opowie o trwającej kilka dekad przygodzie z filmem, której ukoronowaniem stała się nagradzana wielokrotnie muzyka do „Papuszy”.

Sebastian Smoliński

Spotkaniu towarzyszy projekcja filmu „Papusza” na Małym Rynku, 7 sierpnia o godzinie 21:00