Współtworzymy to filmowe szaleństwo od 8 lat. Niektórzy są z nami od początku. Niektórzy zaczynali u nas, a po paru latach powracają już, jako twórcy ze swoimi filmami krótkometrażowymi i mam nadzieję, że niebawem powrócą z pełnometrażowymi debiutami. Inni przyjeżdżali jako single, a dzięki spotkaniu na Dwóch Brzegach tej drugiej połówki teraz przyjeżdżają już rodzinnie. Zmieniamy Wasze życie i Wy zmieniacie nasze – swoim entuzjazmem, młodością, zaangażowaniem, kreatywnością.

Dziękujemy! Żyjcie pięknie i kolorowo! Do zobaczenia na Dwóch Brzegach 2015.

Grażyna Torbicka
Dyrektor Artystyczna Festiwalu

1. Pieśni odkupienia – 4,8       
2. Dzikie historie – 4,66        
3. Sen o Warszawie – 4,61        
4. Bella i Sebastian – 4,58        
5. Lewiatan – 4,51        
6. O krok od sławy – 4,5        
7. Deep Love – 4,4        
8. Kabaret śmierci – 4,38        
9. Metalhead – 4,35        
10. Kapitał ludzki – 4,35

II nagrodę zdobył film „Gorzko, gorzko!” Julii Rogowskiej i Magdaleny Załęckiej, III – „Sonda o mężczyznach” Mateusza Głowackiego.

W tym roku filmy oceniało niezależne, 15-osobowe jury – widzowie wyłonieni metodą losowania, niezwiązani z branżą filmową. „Staramy się wybierać filmy niebanalne, dopatrzeć się w nich czegoś wyjątkowego. To między innymi dlatego, są tak różnorodne” – mówi Maryla Jorsz,  menadżer programowy Dwóch Brzegów. Łącznie jurorzy oceniali w tym roku 61 produkcji.

„Ida” to ostatnio najgorętszy tytuł nie tylko w polskim, ale i w światowym kinie. Prowadząca spotkanie Grażyna Torbicka zauważyła, że film Pawła Pawlikowskiego osiągnął lepsze wyniki sprzedaży niż nowa produkcja Jima Jarmuscha „Tylko kochankowie przeżyją” i zbierający entuzjastyczne recenzje „Grand Budapest Hotel” Wesa Andersona. Skąd zatem ten sukces kameralnego, czarno-białego dramatu osadzonego w polskich realiach historycznych,  rzadko rozumianych przez obcokrajowców?

Reżyser, stawiając jednocześnie diagnozę współczesnej kultury masowej, stwierdził, że w czasach nadmiaru informacji i wszechobecnego zgiełku tęsknimy za skromnymi, wyciszonymi opowieściami. Paweł Pawlikowski opowiedział, że idąc niegdyś skrzącą się od kolorowych reklam paryską ulicą, natknął się na surowy plakat promujący „Idę”. Kontrast był wręcz uderzający, a zważywszy na powodzenie filmu w tak odległych od siebie krajach, jak Meksyk, Korea Południowa i Francja można stwierdzić, że „eskapizm od dzisiejszej hałaśliwej cywilizacji konsumpcji” to uniwersalna potrzeba dzisiejszej publiczności.

„W pewnym sensie staram się pozostać amatorem” – wyznał Paweł Pawlikowski. „Moja praca nad filmem nie ma charakteru naukowego, nie siedzę przy biurku nad scenariuszem. Historie, które opowiadam, układają się bardzo powoli. To długi, żmudny proces.” Inspiracji i tematów dostarczają reżyserowi lektury, muzyka, a także codzienne życie. „Każdy kolejny film stanowi odkrycie. Jest podróżą w nieznane” – podsumował swoją filozofię kina Paweł Pawlikowski.

Bartosz Marzec, Głos Dwubrzeża

Jacek Bieleński to prawdziwa ikona undregrandu. Pisał teksty dla artystów takich jak Antoni Gralak, Włodek Kiniorski, Maryla Rodowicz, Justyna Steczkowska  i Wojciech Waglewski. Mówi się o nim: „polski muzyczny odpowiednik Toma Waitsa I Charlesa Bukowskiego“. To żywa łódzka legenda, postać wyrazista i nieszablonowa. Współzałożyciel zespołu Plastic Bag.

Połączenia miasta Łodzi z muzyką morską? Marynarze Łodzi to kolejny projekt Bielasa. Jednak szanty to…to nie są! Punkowe granie nadal dominuje! Na koncertach muzycy pozwalają sobie na dużą dozę improwizacji. Sami wspominają, że często nie wiedzą, jak zakończy się dany utwór albo jaka będzie następna piosenka.

Natomiast Latające Pięści najlepiej mówią o sobie sami: „Naszym językiem – atomowa wibracja basu. Naszym wyznaniem wiary – eksplozja rytmu. Naszą twarzą – nasze słowa. Jesteśmy Latające Pięści.” Brak gitary? Basowe solówki? Wegetarianin wykrzykujący kapitalistyczny hymn? Sprawdza się tu i forma, i treść.

Dzisiejszy koncert – godz. 20:00 w Przystanku Korzeniowa.

Bogna Sayna, Głos Dwubrzeża